Marcin Przywarty
Rok wydania: 2024
ISBN 978-83-64434-59-4
W świetle globalnego dążenia do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, przewidywań organizacji zajmujących się odnawialnymi źródłami energii oraz potencjału i możliwości technicznych można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że morska energetyka wiatrowa stanie się w niedalekiej przyszłości jednym z podstawowych źródeł energii elektrycznej. Jej rozwój dotyczy obecnie przede wszystkim Europy i Azji, jednak wzrost zainteresowania możliwością wykorzystania MFW widoczny jest na całym świecie. Wiele krajów, w tym Polska, stawia na rozwój OZE, a w szczególności na rozwój morskich farm wiatrowych (MFW). Według założeń przedstawionych w Polityce Energetycznej Polski do 2040 r., łączna moc działających MFW osiągnie wartość 5,9 GW w roku 2030 i 11 GW w roku 2040, co będzie stanowiło odpowiednio 13 % i 19 % generowanej energii elektrycznej. Rozwój morskiej energetyki wiatrowej niesie ze sobą wiele korzyści, takich jak zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego kraju, tworzenie nowych miejsc pracy i rozwój gospodarczy. Ponadto, rozwój technologii i postęp w dziedzinie badań naukowych i inżynieryjnych pozwala na coraz bardziej efektywne wykorzystanie energii wiatru na morzu.
Z drugiej strony należy jednak pamiętać, że budowa MFW może wpłynąć negatywnie na bezpieczeństwo nawigacji, generując potencjalne zagrożenia dla statków i innych jednostek pływających. Jednym z głównych zagrożeń jest ryzyko kolizji statków z elementami konstrukcyjnymi MFW. Zderzenia te mogą wynikać z błędów nawigacyjnych, braku aktualnych map, błędnych wskazań urządzeń nawigacyjnych, awarii technicznych lub innych czynników. Dodatkowym zagrożeniem związanym z budową i późniejszą eksploatacją MFW jest ryzyko kolizji między statkami a jednostkami obsługi MFW, takimi jak statki serwisowe. Dodatkowo budowa MFW powoduje zmianę układu przestrzennego istniejących strumieni statków, co może powodować zmiany w prawdopodobieństwie kolizji statków i wejść statków na mieliznę.
W obliczu zagrożeń związanych z budową i eksploatacją coraz większej liczby MFW koniecznym jest podjęcie działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa nawigacji w ich rejonie. Działania te wymagają zastosowania odpowiednich metod i narzędzi pozwalających na kompleksową ocenę wpływu MFW na bezpieczeństwo nawigacyjne. Na podstawie przeprowadzonej analizy stosowanych obecnie rozwiązań stwierdzono brak modelu pozwalającego na spełnienie tych wymagań. Stało się to przyczyną podjęcia decyzji o budowie metody uwzględniającej wszystkie istotne zagrożenia związane z prowadzeniem żeglugi w rejonie MFW oraz pozwalającej na uwzględnienie wpływu czynników zmieniających się w czasie (np. zmienność siły i kierunku wiatru w zależności od pory roku, okresowe zmiany parametrów strumieni ruchu statków).
Przeprowadzona analiza metod instalacji morskich turbin wiatrowych, stosowanych rozwiązań technicznych oraz statków wykorzystywanych w związku z ich budową i eksploatacją pozwoliła na identyfikację zagrożeń dla bezpieczeństwa nawigacji statków.