Tadeusz Witas, Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie
Recenzenci:
dr inż. Stanisław Sałacki
ISSN: 0860-8806
Rok wydania: 1995
54 s., B5, oprawa miękka
Chityna lub jej związki pochodne są aktywnymi składnikami nie tylko mechanicznie zanieczyszczającymi produkt. Mogą również ulegać nieoczekiwanej i nawet niebezpiecznej resyntezie związków zmodyfikowanych w sprzyjających warunkach technologicznych przetwarzania i magazynowania surowców. W pracy tej podano sposoby wytwarzania produktów białkowych w zakresach podstawowych parametrów technologicznych, które mogą przyczynić się do uniknięcia szkód wynikających z obecności chityny. Optymalne wielkości połowów kryli, produkcja z nich białek pokarmowych i możliwości technicznego zastosowania chityny jako materiałów konstrukcyjnych, wykładzinowych, chemicznych, sorpcyjnych, nośnikowych enzymów i in. mogą zapewnić poziomopłacalności ekonomicznej przedsięwzięcia eksploatacji kryli.
Niedobór białka zwierzęcego w pokarmach ludzi i zwierząt hodowlanych może być wypełniony produkcją białek morskiego pochodzenia przez eksploatację chitynowych organizmów morskich. Produkcja białek spożywczych i paszowych jest możliwa do osiągnięcia pod warunkiem pokonania barier: głównie ewolucyjnej, biochemicznej, technologicznej i ekonomicznej. Człowiek i niektóre zwierzęta nie potrafią trawić i przyswajać chityny, bowiem biosynteza chitynazy nie jest adaptacją do określonej grupy pożywienia, lecz konsekwencją ich przystosowania genetycznego.